Rycina wykonana według rysunku Giovanni Domenico Campiglia pochodzi z serii sztychów ilustrujących dzieło Antonio Francesco Gori Museum Florentinum, exhibens insigniora vetustatus monumenta quae Florentiae sunt in thesauro Mediceo. Dwanaście tomów opisujących w sposób wyczerpujący florenckie kolekcje, głównie zbiory Medyceuszy, ukazywało się stopniowo w latach 1731–1766. Zachowany został w nich podział na cztery części tematyczne: Gemmae antiquae ex Thesauro Mediceo et privatorum dactyliothecis florentiae poświęcone gemmom, Statuae antiquae dorum et virorum illustrium, traktujące o antycznych rzeźbach, Antiqua numismata aurea et argentea, opisujące antyczne monety oraz Serie di ritratti degli eccellenti pittori, zawierające portrety słynnych artystów. Grafika znajdująca się w zbiorach MZKiD pochodzi z części poświęconej statuom i jest 44 ze 100 plansz opublikowanych w 1734 r. Przedstawienie Marka Aureliusza jako młodzieńca z insygniami władzy oraz wieńcem laurowym na głowie wpisuje się w ikonografię wizerunków cesarskich w starożytnym Rzymie. Naga postać w kontrapoście, okryta nieznacznie płaszczem spiętym fibulą i okręconym wokół lewego ramienia, wykazuje silne cechy idealizacji. Widoczne analogie do typu przedstawień Apolla wyrażają tendencje do deifikacji cesarza.