Trzecia z cyklu ośmiu rycin Siedem cudów świata wykonanych na podstawie rysunków Maartena Heemskercka. Wizerunkowi towarzyszą wersy autorstwa Hadrianusa Juniusa. Sztych, do którego szkice przygotowywał Heemskerck w czasie podróży do Włoch, przedstawia posąg Zeusa Olimpijskiego w Elis, uznanego za jeden z cudów świata. Monumentalne dzieło Fidiasza wykonane z chryzelefantyny znane było tylko z opisów, m.in. w dziele Strabona Geographica hypomnemata oraz przedstawień na monetach z Elidy z I i II w. Otwartą świątynię, w której umieszczony został posąg, poprzedzają na rycinie Galle schody oraz ołtarz. Po prawej stronie, na postumencie ukazano statuę Herkulesa wspartego na maczudze. Na pierwszym planie przedstawione zostały walki nagich zapaśników oraz biegi. Po lewej stronie artysta umieścił scenę dekorowania wieńcem laurowym zwycięzcy zawodów. Starożytne igrzyska olimpijskie były nie tylko formą dbałości o tężyznę fizyczną, ale też modlitwą ku czci Zeusa. Podkreśla to zestawienie obrazu siłujących się mężczyzn ze scenami składania ofiar na ołtarzu przed posągiem boga. Związanie Zeusa ze współzawodnictwem sportowym wynika z mitów mówiących o walce na pięści, jaką bóg stoczył z Kronosem na Olimpie.