Rycina pochodzi z cyklu przedstawiającego historię Daniela. Opublikował go w 1557 r. w Amsterdamie Gerard de Jode. Odbitka stanu drugiego płyty. Sztych obrazuje treść drugiego i czwartego rozdziału Księgi Daniela zawierających opisy snów Nabuchodonozora, o posągu oraz zapowiadających odosobnienie władcy (Dn 2,24-45; Dn 4,16-24). W scenie głównej został ukazany Daniel przed Nabuchodonozorem. Nad wnętrzem bogato dekorowanej sali, w świetlistych kręgach zilustrowano sny króla. Od prawej strony widoczny jest posąg z metali i gliny, drzewo oraz każący je porąbać święty strażnik. W prostokątnych przeźroczach między posągami na ścianie pokazano wypędzenie władcy chaldejskiego z pałacu a w arkadzie po lewej stronie – jego obłęd i życie wśród zwierząt.